Panama`s Paradise Reviews on Tripadvisor

Monday, August 30, 2004

Paleisje in Paradise!

Liefste neef!!! Hardstikke bedankt dat je me daar helemaal vanuit Chile geholpen hebt met het uitvogelen van die foto`s voor mijn o zo mooie website! Ik ben je eeuwig dankbaar, hoop dat ik er iets van heb opgestoken, maar in realiteit blijk ik toch niet zo`n computer-brein te zijn... helaas! Uiteindelijk verscheen alleen die foto die jij voor mij als voorbeeld had aangebracht daadwerkelijk op mijn website, maarre de aanhouder wint en ik blijf het gewoon proberen! Wel een beetje jammer dat dit nou toevallig zo'n weinigzeggende foto is, zo met die gore handdoek op de voorgrond. Maar hoe het ook zij, ik denk dat jij na jullie vakantie altijd je carriere kunt verleggen naar de hulpverlening, wat een geduld zeg! Nou ehhh, halago... (hasta luego op zijn chileens!)

Monday, August 23, 2004

Chino en Papito

Al fietsend door het dorp kwam ik mijn oude buurjongetje ¨Chino¨tegen. De schoenendoos achter de supermarkt waar ik voorheen woonde, daar woonde Chino ook, samen met zijn broertje ¨Papito¨. Chino is 5 en Papito is 8 jaar oud. Allebei zijn ze enorm bijdehand en willen voornamelijk alles weten maar luisteren vervolgens niet naar wat je te zeggen hebt, echt geweldig gezellig en een hoop drukte. Nadat ik verhuisd was, heb ik ze een keer opgehaald en zijn we met zijn drieen op de fiets naar mijn huis gereden. Chino achterop en Papito op het stuur met zijn voeten in het boodschappenmandje. Papito komt stoer over met zijn geschreeuw, maar echt heldhaftig bleek hij niet te zijn. Wat hebben wij gelachen. Vervolgens zijn we met zijn drieen naar mijn huis en naar het strand geweest en moest ik ze beloven ze nog eens op te halen als ik terug zou komen van mijn reis. Papito was ik al eerder tegengekomen, die woont nou weer vlakbij, bij zijn opa. Chino woont nog bij zijn moeder. In ieder geval, ik reed op mijn fiets op weg naar de groenteman om spullen te kopen voor het restaurant en hoorde ineens iemand bleren: ¨He, Jenny, que tu haces???¨ (He jenny, wat doe je??). Vanaf zijn fiets blerde Chino vrolijk verder: ¨Yo te ayudo pues¨ (ik help je wel). Vervolgens reed hij overal met me mee, hielp met wat plastic tasjes en kocht uiteindelijk de bananen (en kreeg een waarschuwing van de verkoper dat hij er niet aan mocht komen). Ik vroeg hem wat hij zo ver van huis deed helemaal alleen op de fiets, en Chino vertelde mij dat Papito tegenwoordig bij zijn opa woont, vlakbij mijn nieuwe huis. En de fiets was van hun samen maar omdat ze nu niet meer samen wonen werd dat een beetje ingewikkeld. Kom ik gisteren toevallig Papito tegen voor het huis van zijn opa. Niks geen ¨Heej Jenny!¨of andersoortig geschreeuw van zijn kant. Er kon net een heel schuchter knikje vanaf. Ik op de rem en vragen hoe het met hem gaat en hoe het wonen bij zijn opa is. Had hij niks op te zeggen maar toen ik vroeg of hij zijn moeder mistte, zei hij heel sipjes ja. Nou zeg, ik herkende dat jongetje nauwelijks. En wat een toeval, kom ik op weg naar het dorp zijn moeder tegen en ik vertel haar dat hij er zo sip bijzit en haar mist. En dat ik Chino ook tegenkwam en die overal rondscheurt en dat net zo goed samen met Papito kan doen, maar ze hebben maar 1 fiets. Voorgesteld om samen een nieuwe fiets voor Papito te kopen en allebei de helft betalen. Vanmiddag om 4 uur afgesproken, het zal mij benieuwen! Ciao! jenny

Mag het een beetje meer zijn???

Oef, wegwezen met dat dikke lijf! Die 3 reizen en twee maanden Nederland heeft nogal zijn sporen achtergelaten op mijn lichaam, zeg maar! Een rollade is er nix bij! Maar gelukkig, de redding is nabij want ik ben goed bezig deze dagen op Bocas. Heb in totaal 10 dagen vrij en ben weer serieus begonnen met rennen en zwemmen en voel spieren die ik in tijden niet meer gevoeld heb. Daarnaast heb ik mezelf op een dieet-kuur gezet: geen vlees, alleen vis, ´s morgens veel water en thee en wat fruit en daarna pas weer avondeten (in el Pargo Rojo, helemaal niet vervelend). Ook heb ik een alcohol-vrije week afgeroepen want op het werk komt er ook regelmatig genoeg van en dat is nou ook niet echt bevordelijk voor de slanke lijn. Alles dus even in een keer maar ik voel me er goed bij en heb zin om het zo af te maken deze week op Bocas. Inmiddels heb ik nog maar twee dagen te gaan op Bocas, maar mijn lichaam heeft absoluut het een en ander aan carne weten af te schudden, betur!!!

Leven op een bounty-eiland

Hallo allemaal! Er zijn van die mensen die al het geluk hebben dat zij zich wensen kunnen. Ikzelf ben nooit een grote pechvogel geweest en begin me er steeds meer bewust van te raken dat ik misschien wel echt zo eentje ben die voor het geluk geboren is. Sinds bijna twee jaar woon ik inmiddels in Bocas del Toro. Vanaf de eerste dag was het voor mij liefde op het eerste gezicht. Het voelde als thuiskomen, bestemming bereikt, destiny... Voor mij was het als een droom die uitkwam. Ik was klaar met mijn jaar werken in de verenigde staten en ging samen met mijn lieve vriendin Ruth drie maanden reizen van Mexico-city naar Panama-city. Na deze drie maanden zou zij terug vliegen vanuit Panama, en ik had bedacht dat ik onderweg een bestemming zou vinden waar ik na haar vertrek zou terugkeren en een tijdje zou gaan werken en wonen. Samen hadden we een geweldige reis en hebben we enorm veel mooie en leuke plekken aangedaan. Maar er was er nog geen een bij die me volledig aansprak. Begon me al bijna zorgen te maken, wie weet was Centraal Amerika toch niet opgenomen in mijn levensplan. Maar gelukkig, op de valreep, net voor Oud en Nieuw, overtuigde mijn vriendin mij en vertrokken we naar Bocas in Panama. En here I was... dit was de plek waar ik wilde zijn! Hier viel alles voor mij samen, ik vond een baantje en een plek om te wonen. Uiteindelijk heb ik een aantal ¨carriere-sprongen¨ gemaakt op Bocas en heb op verschillende plekken gewoond. Van alles heb ik een hoop geleerd en een stapel herinneringen opgeslagen, zowel leuk als ietsje minder. Inmiddels zijn we dan dus alweer bijna twee jaar verder en nu heb ik echt de juiste combinatie te pakken. Mijn vrije tijd breng ik door op Bocas, en werken doe ik nu als reisleidster in Costa Rica, Nicaragua en Panama!! Nou, als dat niet te mooi om waar te zijn is! Ciao! Jenny