Panama`s Paradise Reviews on Tripadvisor

Wednesday, May 10, 2006

Carnaval

Carnaval, een fantastisch feest, heb ik altijd al gevonden, ook in Nederland. Gezellig naar Ijsselstijn, `t Praethuys en Grazy... lachen, gieren en brullen! Nou maar hier in Panamà gaat ook het dak eraf. Elke Carnaval komt er een watertank-wagentje aangereden en gegint de lol met de waterslang. Muziek staat wel vaker hard, dus daar kijken we niet van op. Wat wel een aangelegenheid-verschijnsel is, is het openbare drinken. Iedereen loopt met een biertje of een fles sterke drank in zijn hand. En leer mij de echte panamees kennen: een mega-koelbox. Ookal is carnaval alweer tijden geleden, ik vind toch dat ik jullie de mooiste kiekjes van Bocas alsnog moet laten zien. Daarom alsnog ff een kleine selectie. In Bocas staat Carnaval altijd in het teken van de duivel. Waarom dat is, dat is me op de dagen zelf regelmatig uitgelegd, maar moet jullie dat antwoord verschuldigd blijven. Moet toegeven dat ik zelf ook lekker lokaal meedeed met de drank-consumptie, dusse van die informatie is weinig blijven hangen. Maargoed, de duivels lopen dus deze dagen rond met een zweep en slaan elkaar (en baldadige jongeren) tegen hun benen. Uiteidelijk wordt qua costuum de winnende duivel uitgeroepen, en daar zie je iedereen op de foto rechts naar kijken. Vraag me niet waarom, maar de nieuwe regering had besloten dat de veiligheid dit jaar niks te wensen zou overlaten. De geruchten gingen dat we een invasie zouden krijgen van 200 politie-agenten. Of het er echt zoveel waren, dat laten we in het midden, maarre we hebben ons zeker veilig gevoeld. Ze waren werkelijk overal. Ben ervan overtuigd dat de duivels op het podium zich werkelijk een momentje wereldberoemd voelden! Ikzelf had het ook goed bekeken. Ik werkte toen zeg maar een slag in de rondte in het restaurant. Ik zag de bui al hangen, dat ik zeg maar 4 dagen lekker daar zou rondlopen en het carnaval aan mij volledig voorbij zou gaan. Nee dus, ik ben lekker buiten gaan staan met zo`n klein vreet-tentje en hardstikke los gehad. Ik kijk nu alweer uit naar het aankomende jaar. Maar voor mensen die wel van een feestje houden, zometeen hebben we de Feria del Mar, over twee weken geloof ik. En dan 16 november, echt het beste feest dat ik hier heb meegemaakt in Bocas! En dan heb je ook nog de doorsnee weekenden, oh, er komt geen eind aan het feestgedruis....

Tuesday, May 09, 2006

Panama city met Mariska en Ilja

Een tijdje geleden waren Mariska en Ilja hier. Ik ben hun gaan ophalen in San jose, en daarna hebben zij een aantal dagen doorgebracht in Bocas bij ons thuis. Ik was toen nog aan het werk in de Pargo Rojo van Bernard en in de tijd kwam ik erachter dat het niet gemakkelijk is om een restaurant te runnen, en zeker niet van een afstand. We hebben dus deze dagen in Bocas eigenlijk helemaal niks leuks gedaan samen. We hebben wel gekletst natuurlijk, en zijn uit eten geweest, maar de dolfijnen-tour hebben we niet gedaan, en ook zijn we niet op de fiets naar het strand geweest. Jammer, maar zo is het gelopen, en het regende daarnaast ook veel en iedereen was moe, leek het wel, De vakantie begon pas toen we naar Panama-city gingen met zijn vieren. De taxi die ons meenam van het vliegveld, reed na nog geen tien minuten een verhoging van de rijstrook op. Door de klap kwam er in de taxi een wolk van stof vrij, het leek wel sneeuw man. Stonden we daar dus ineens langs de kant van de snelweg, met de pluisjes in ons haar, tussen twee richtingen van rijstoken in met 4 lekker banden. De eerst de beste taxi die langskwam ingestapt, nog even bijkomen en toen lachen, gieren, brullen... Dat was nog eens een denderend binnenkomen! Daarna een prima hotelletje, overal met de taxi heen, en lekker sight-seen! Nix mis mee. Tegen het einde van de middag nam onze gids Raul ons mee naar de Causeway, waar we begonnen met het vakantie-bier. De causeway geeft een mooie skyline weer van de city en ook boten meren er aan om aan wal te gaan. Een van de boten die hier lag is het echte blinblin waar Panama bekend om staat... De volgende dag zijn we echt gaan sight-seen. Raul vertrok om zijn familie te bezoeken en wij taaiden hem af naar Parque Natural Metropolitano om te genieten van het uitzicht over de stad en het kanaal. Was jammer dat de bomen zo kaal en droog waren als in Nederland in de herfst, maar dat is slechts een detail. Daarna hebben we een taxi gepakt naar het kanaal. Eerst een film gekeken, het museum gedaan en toen in het kanaal-restaurant bier gedronken en gekeken hoe de sluizen open- en dicht gingen. Toen we het wel weer gezien hadden, begon het avontuur pas want we namen een Diablo Rojo, een publieke rammelkast op wielen, terug naar de stad. De bussen scheuren door- en om de stad heen, met het liefst de salsa zo hard mogelijk aan en dat voor 25 cent. Daarna ons af laten zetten bij de winkelstraat zoals wij ze kennen in Utrecht en Amsterdam: lekker breed en aan beide kanten winkels. Maar niet zo maar winkels, alleen maar goedkope winkels. Je moet wel even zoeken, de tijd hebben, plus enige ervaring, maar ik begin er inmiddels al aardig thuis te raken. Anyways, het leuke van deze straat is dat je ziet wat een bonte verzameling het panamese volk is: Indianen(5%), waaronder de Kuna Yala-vrouwen met hun gekleurde kleding met sieraden en goud in hun neus, en de Guaymí-indianen met hun lange, wijde gekleurde jurken. Daarnaast de chinezen, de negers , mestiezen en de blanken, die nog steeds de rijkste zijn en hebben alle politieke en leidinggevende functies in handen. Panamá is een corrupt land, waarvan iedereen die eingzins belangrijk is, elkaar kent en in hetzelfde circeltje meedraaid. Rijke jongeren noemen ze hier ook wel yeyecito´s, en Panama-city staat er bol van... alle rijkdom in de stad vertegenwoordigd. Het wemelt er van de grote 4 wheels, een rijkdom waarvan we in Bocas maar weinig zien, maar des te meer van over de vloer krijgen. Maargoed, dit alles maakt de panamees een interessante combinatie van rassen en hyrachien, en daarnaast zijn de panamezen over het algemeen mooie mensen zijn, wat niet onprettig is om om je heen te hebben. Daarna zijn we via cinco de mayo het oude gedeelte van de stad binnengelopen: het Casco Antiguo. Koloniaalse gebouwen, afgebladderde verf, vergane glorie maar o zo mooi. Op de pier heb je uitzicht op el Puente Americano, waar ik een mola-schilderijtje gekocht heb van een Kuna-indiaanse. Hij hangt nu in de badkamer naast het zeepaardje en de geschilderde golf. Die avond hebben we Raul weer ontmoet in een restaurant van zijn oom, El Piloto. We hebben daar gegeten met zijn tante, neefje en nichtje en daarna zijn we in een Cubaanse bar een baseball-wedstrijd wezen kijken van Panama tegen Cuba. Kregen we daar te zien dat Nederland gewoon ook hardstikke bij de top zat, altijd leuk natuurlijk... Neefje was zo aardig om ons zijn member-card te lenen van het Gamboa-resort net even buiten de stad. Volgende dag hebben we daar dus lekker lui op strandbedden gelegen en verder weinig uitgevreten. Toen moester Mariska en Ilja weer terug naar San Jose, en was onze vakantie samen alweer voorbij. Ik vond het leuk dat jullie er waren Mariska en Ilja, en ik hoop dat jullie in de korte tijd dat jullie er waren, een stukje van panama´s schoonheid hebben meegekregen! Dag panama-city, tot de volgende keer maar weer.

Eindelijk internet!

Al fin!!!! Internet thuis! Ik ben zo blij! Zoals je misschien al hebt gelezen in mijn mail, gebeuren er de afgelopen dagen een heleboel dingen. Na een tijd stilgezeten te hebben, dan wel niet stuck in paradise, kwam er ineens van alles in bloei. En nu ga ik de tijd nemen om jullie mijn verhaal van foto´s te voorzien, als het lukt tenminste. Als eerst dus die vuilnisbakken. Ik had vandaag een gesprek gehad met el alcalde en hij heeft mijn plan goedgekeurd. 6 bakken, volgende week bepalen we de plaatsten en zorgen zij voor het beton om ze in te storten, en dat geeft mij de tijd om kopers te zoeken. De gemeente neemt zelfs volledig de kosten op zich van het vuilnis, want het is in publiek gebied of zoiets. De sponsers kopen de vuilnisbaken en mogen een jaar gratis hun relcame aanbrengen op de bak. Hoe het precies in zijn werk gaat moet ik nog even uitdenken, maar ik zie hier toekomst in. De burgemeester was in elk geval erg blij met mijn initiatief. Dan mijn tuin die er zo schitterend bijstaat, waar ik geen genoeg van kan krijgen. Elke dag begin ik met een bakkie koffie in mijn hangstoel, en geniet van de plantjes en bloemen om mij heen. Gisteren is de laatste vracht zand neergegooid en uitgesmeerd over de tuin. Daarna een dikke laag houtsnippers erover heen. Op dit moment staat Chino de trap bij de voordeur te ontmantelen, want hij gaat een nieuwe maken. Abuelo staat nu op de achterkant van het huis te meppen om een post om de achterdeur heen te maken. Morgen komt Henk, mijn nederlandse overbuurman, als laatste de posten verven van de ramen en de deuren, en dan is mijn huis helemaal geverfd van buiten. Dat wilde ik al vanaf dat mijn oog op dit huis was gevallen. Het hout is nu creme en dan worden de kozijnen lichtblauw. Als dit allemaal klaar is, en ook de twee trappen vervangen zijn, dan komt er bamboo tegen de onderkant aan, zodat het huis van onder is afgesloten. Als dat eenmaal gebeurd is, dan plant ik het ervoor helemaal vol en dan is het de natuur die zijn werk gaat doen. Ik wil een klein huisje in de jungle! Met mijn fietsen gaat ook alles zijn gangetje. Ik heb er nu 16 staan en ik wacht op een nieuwe lading deze week, maar daarvan zijn er een aantal al verkocht op aanvraag. Mijn investering heb ik er uit, dus das mooi meegenomen. Ik moet alleen nog met een oplossing komen om ze ´s avonds weg te stallen, laat staan als het regent over dag. Maar ik heb wat problemen met de vrouw van wie het terrein is waar ik nu voor sta geparkeerd met mijn hele handel, dus ik wacht nog even met het bouwen van hele constructies, wie weet komt dat later wel als ik betere vrienden ben met el Alcalde, haha. Dusse alles gaat zo´n beetje zijn gangetje, eigenlijk beter dan gewoon zijn gangetje. Even een kleine stroomversnelling is ook wel eens fijn zo in de tropen met die hitte. Zogenaamd zouden we nu in de regentijd moeten zitten, maar daar is weinig van te merken. Mijn buurjongetjes zitten nu te spelen in het badje in de achtertuin. Het is inderdaad warm en ik zit hier met vierkante oogjes achter de computer.... Het is wel weer mooi geweest voor vandaag, ik ga me met mijn planten bemoeien! Ciao!